مدتهاست به اقشار ضعیف ظلم میشود و متاسفانه این ظلم و بی عدالتی همچنان ادامه دارد. دولت سازندگی ساخت اما نه برای اقشار ضعیف بلکه برای صاحبان ثروت و قدرت. دولت اصلاحات دختران و پسران را اصلاح کرد آن هم از نوع فشن اما برای مستضعفان جز کچل کردن کاری نکرد. جریان به اصطلاح اصولگرا نیز همین روال را ادامه داد آنها با شعار ولایت آمدند و خون به دل رهبر عزیزمان کردند. کارخانه هایی که متعلق به بیت المال بود در قمارخانه (بورس) به حراج گذاشته شد و سهام عدالت با بی عدالتی از کارگران کارخانه جات دریغ شد. هر چه داد زدیم با این حقوقها باید شرمنده ی زن و فرزندانمان باشیم گوش مسئولان نشنید. شما میدانید امنیت و اقتدار امروز کشور عزیزمان مدیون خون شهیدان و تلاش مردم پایین شهر است اما صدایمان را نمیشنوید چون ما را نردبان کرده اید و به بالای شهر رسیده اید! فریاد ما را نمیشنوید چون با اشراف زادگان هم لقمه گشته اید. با گرفتن امنیت شغلی قانون کار را بی اثر کردید. شما میدانید ما قشر بزرگ و تاثیر گذاری هستیم میدانید ما نیروی محرک چرخ صنایع هستیم ولی هر روز ما را ضعیف تر کرده اید. از سال حمایت از کار و سرمایه ی ایرانی فقط به سرمایه رسیدید و به کار ایرانی بها ندادید. سالهاست فریاد میزنیم و نگاه نمیکنید اما امروز آمده اید چون میدانید ما قشر بزرگی هستیم آمده اید چون میدانید ما در نتیجه ی انتخابات تاثیر زیادی داریم آمده اید تا برای خودتان رای جمع کنید تا به مقام و قدرت برسید و باز گوشتان برای حرفهای ما سنگین شود غافل از اینکه ما از یک سوراخ دو بار گزیده نمیشویم!
توصیه ای به کارگران عزیز:
همانگونه که میدانید تمام درسهای زندگی را میتوان از قیام عاشورا آموخت. یکی از این درسها زیر بار ظلم نرفتن است. این روزها بسیاری از کارگران از ترس اخراج زیر بار زور کارفرمایان میروند. باید بدانیم که اکثر این تهدیدات در جهت کار بیشتر کشیدن از کارگران است و حقیقت ندارد.
باید آگاه باشیم که خداوند بسیار مهربانتر از آن است که کسی را که به دلیل زیر بار ظلم نرفتن و از حق کوتاه نیامدن بیکار شده تنها بگذارد و روزی خود را از او دریغ کند!
پس درست کار کنید و حق خودتان را بدون ترس مطالبه کنید و یادتان باشد این دستگاه ها بدون کارگر آهن پاره هایی بیش نیستند. صاحبان کارخانه ها به همان اندازه که به دستگاه نیاز دارند به کارگر هم نیاز دارند.
برای تجربه و دستهای هنرمند خود ارزش قائل شوید و بدانید خدا به شما نگفته است که روزی شما فقط همین جاست.
فراموش نکنید همانگونه که دستگاه ها برای کار نیاز به برق مناسب دارند کارگران نیز برای کار کردن نیاز به حقوق مناسب دارند دستگاه که پاره آهنی بیش نیست تا تامین نشود کار نمیکند اما ما کارگران...!
همان اندازه برای کارفرما مایه بگذارید که او برای شما مایه میگذارد و اجازه ندهید سرمایه داران با کشیدن شیره ی جان شما برای خود و وارثانشان کاخ بسازند.
اختلاف طبقاتی و بسیاری از مشکلات را ما با دستان خودمان به وجود می آوریم. اگر کار مفت نکنیم گردن سرمایه داران هر روز کلفت تر نمیشود اگر باج ندهیم باجگیری رایج نمیشود. اگر قانع باشیم و پای مخارجمان را از گلیم حقوقمان درازتر نکرده خودمان را تا خرخره زیر زیر بار قرض نکنیم هرگز مجبور نمیشویم از ترس برگه شدن چکهایمان حرف زور را بشنویم و سر بلند نکنیم!
گزیده ای از پیامکهایی که به صدا و سیما ارسال شد ولی هرگز خوانده نشد:
آیا روی تغییر نظام بانکی کار میشود؟ نام ربا در میان بازاریان به سود بانکی تغییر کرده چه کسی مسئول رواج ربا در بازار و میان مردم است؟ آیا مراجع تقلید سود بانکی را مشروع میدانند؟
چند سالیست به دلایلی که خودتان میدانید رسانه ی به اصطلاح ملی از قشر عظیم و زیر خط فقر کارگر که جزء ملت نیستند غافل شده میدانیم که این چیزها را خوب میدانید که اگر افراد خانواده محبت خود را از یکدیگر دریغ کنند زن و فرزند و شوهر فریب محبت دروغین هر کس و ناکس را میخورند! پس مشکلات اقشار ضعیف را انعکاس دهید تا مسئولان بی درد مجبور شوند تکانی به خودشان بدهند و شبکه های بیرون گود آنها را دایه ی مهربان تر از مادر نشوند.
میگویند هرچه پول بدهی آشت میدهند! حیف از این آش خوشمزه که میفروشیم و با پولش به ما نان و پنیر هم نمیدهند!
وضعیت اقتصادی کشور داره به سمتی میره که فقط اقشار بالادست از پس مخارج سنگینش بر میان و حقوق بگیرها باید...! و این چیزیه که قانونگذاران ما درک نمیکنن چون خیلیاشون در ناز و نعمت زندگی میکنن و بعضی از اونها تو شرکتهاشون کارگر و کارمند دارن پس طبیعیه که مانع افزایش حقوق اونها بشن!
